امکان سنجی مهار علف های هرز و افزایش عملکرد با کشت مخلوط (مطالعه موردی: گل همیشه بهار با ماش)

به ­منظور مطالعه تأثیر کشت مخلوط همیشه­بهار با ماش بر عملکرد و بیوماس علف‌های‌هرز آزمایشی در سال 1392 در تبریز به صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی و دو فاکتور شامل دو رقم همیشه­بهار پُرپَر و کم­پر و کشت مخلوط آن­ها با ماش در نسبت­های صفر، 5/12، 25، 5/37 و 50% تراکم مطلوب انجام شد. در کرت­های رقم کم­پَر، علف­های­هرز توانایی رشد کمتری نسبت به رقم پُرپَر داشتند. وقتی ماش با 5/37% تراکم مطلوب کاشته شد، وزن خشک گل همیشه­بهار افزایش یافت. بیشترین وزن خشک گل از دو تیمار کشت خالص و کشت مخلوط ماش با 5/37% تراکم مطلوب آن در کشت مخلوط با همیشه­بهار و به­ترتیب برابر با 5/103 و 8/95 گرم در متر مربع حاصل گردید. در سیستم­های کاشت 25%، 5/37% و 50% ماش به همراه 100% همیشه بهار بیشترین عملکرد دانه ماش به ترتیب برابر با 2/37، 9/39 و 6/41 گرم در متر مربع حاصل شد. در تمامی تیمارها به جز تیمار کاشت مخلوط همیشه­بهار پرپر با ماش در تراکم 5/12% نسبت برابری زمین بیشتر از واحد بود. با توجه به بهبود شاخص نسبت برابری زمین در کشت مخلوط گل همیشه­بهار کم­پَر با ماش در تراکم­های مختلف آن و نیز در کشت مخلوط رقم پُرپَر با ماش در تراکم­های بیش از 25% و عدم وجود تفاوت معنی­دار در مقدار این شاخص در تراکم­های مذکور کشت مخلوط ارقام کم­پَر و پُرپَر گل همیشه­بهار با ماش به­ترتیب در نسبت­های 5/12% و 25% تراکم مطلوب آن توصیه می­شود.